ประวัติความเป็นมาของโคในอเมริกา

โคในทวีปอเมริกามีสายพันธุ์หลักๆ มาจาก 2 แหล่ง แหล่งแรกคือโคไบซันที่เป็นโคพื้นเมือง กับแหล่งที่ 2 คือจากทวีปยุโรปซึ่งเป็นแหล่งกำเนิดโคส่วนใหญ่ของโลกนั่นเอง

สายพันธุ์โคจากยุโรปถูกนำไปขยายพันธุ์ในอเมริกาเป็นครั้งแรกโดยชาวสเปนผ่านทางชายแดนเม็กซิโกในสมัยสงครามอาณานิคม และถูกนำไปเผยแพร่ในส่วนต่างๆ ของโลกโดย คริสโตเฟอร์ โคลัมบัส จากการเดินทางรอบโลกครั้งที่สองของเขา ในปี ค.ศ. 1493

เมื่อชาวอเมริกันเห็นว่าพ่อค้าจากยุโรปและกลุ่มเผยแพร่ศาสนามีน้ำนมและเนื้อวัวเพื่อการบริโภคทำให้ไม่อดอยากในช่วงสงคราม ก็เริ่มมีการค้าขายโคจากยุโรปเพิ่มขึ้นจนเป็นที่นิยมจำหน่ายโดยพ่อค้าชาวสเปนและโปรตุเกส

ในปี ค.ศ. 1611 โคสายพันธ์ยุโรปจำนวนมากเริ่มกระจายเข้าไปในทวีปอเมริกาเหนือ โดยชาวอังกฤษ ในสมัยนั้น อาณานิคมอังกฤษและฝรั่งเศสที่อาศัยอยู่ฝั่งตะวันออกของทวีปอเมริกาเหนือได้เริ่มการเลี้ยงและขยายพันธ์โค ตามการขยายตัวของอาณานิยมในช่วงของสงครามปฏิวัติ.

ตั้งแต่ศตวรรษที่ 19 เป็นต้นมา เกษตรกรฝั่งตะวันตกของทวีปอเมริกาก็เริ่มหันมาเลี้ยงโคกันเป็นล่ำเป็นสัน เพราะส่วนใหญ่เป็นพื้นที่แห้งแล้งไม่เหมาะสมกับการเพาะปลูก แต่มีทุ่งหญ้าธรรมชาติซึ่งเหมาะสมกับการเลี้ยงสัตว์ โดยโคจะถูกเลี้ยงและขุนในฝั่งตะวันตกจนพร้อมจะแปรสภาพแล้วจึงส่งโคมีชีวิตไปแปรสภาพในโรงงานที่ตั้งอยู่ในฟากตะวันออก ซึ่งผู้บริโภคส่วนใหญ่อาศัยอยู่และเป็นแบบนี้จนถึงปัจจุบน